7,8 lipca 2022r. – Piękne dwa dni w pamiętniku ośrodkowych przeżyć…
Na tegoroczną wakacyjną wyprawę wybraliśmy Łódź. Poszukując informacji napotkaliśmy na wiadomości, że to fascynujące ale niedocenione turystycznie i jak się okazuje wciąż nieodkryte miasto, nawet dla jego mieszkańców. Niestety przez lata utrwalany był nieprzychylny Łodzi stereotyp szarego, brudnego i brzydkiego miasta – co jest nieprawdą! Postanowiliśmy to sprawdzić!
7 lipca 2022 wstaliśmy wcześnie rano, aby pod opieką pani Iwony Szary /gorlickie Studio Activ Sport i Turystyka/ wyruszyć w kierunku Łodzi.
Zwiedzanie miasta rozpoczęliśmy od Starego Rynku, którego historia sięga przełomu XIV i XV wieku, kiedy wraz z lokacją w 1423 roku stał się on centralnym miejscem ośrodka miejskiego. Obecnie atrakcją Starego Rynku jest Manufaktura czyli centrum kulturalno- rozrywkowo-handlowe mieszczące się w zrewitalizowanym kompleksie fabrycznym Izraela Poznańskiego. Kiedyś znajdowała się tu między innymi przędzalnia z tkalnią i drukarnią. Serwisowano również maszyny tkackie. Inwestor, chcąc połączyć dawny klimat i tradycję z nowoczesnością nadał obiektowi nazwę „Manufaktura”, jednocześnie dbając o to, żeby projekt architektoniczny charakteryzował się jak największą funkcjonalnością. Obok licznych sklepów funkcjonują tu muzea, teatr i kino, a także kawiarnie, puby i restauracje.
Przemieszczając się w kierunku ulicy Piotrkowskiej podziwialiśmy Pałac Poznańskiego – największą rezydencję fabrykancką w Polsce, w międzyczasie wysłuchaliśmy historii o łódzkim getcie i tragicznych losach jego mieszkańców. Zasłuchani dotarliśmy do ulicy Piotrkowskiej jednej z najbardziej reprezentacyjnych ulic Łodzi, która jest wizytówką miasta, a zarazem najdłuższym polskim deptakiem. Idąc tym przepięknym traktem zwanym przez mieszkańców „Pietryna” zatrzymywaliśmy się, aby posłuchać historii i ujrzeć na własne oczy m.in. kamienicę Scheiblerów, Dom Bankowy Landaua, pomnik „Twórcy przemysłowej Łodzi”, kamienicę Szumlowicza, pałac Geyerów, pasaż Róży. Oczywiście każdy z nas bardzo chciał zobaczyć także słynną Aleją Gwiazd. Dla podkreślenia związku miasta z dziejami polskiego filmu i kina w sercu miasta, stworzono polski odpowiednik hollywoodzkiego „Chodnika Sławy” – Łódzką Aleję Gwiazd. Pierwszy swą gwiazdę odsłonił znany polski aktor Andrzej Seweryn, odtwórca jednej z głównych ról w filmie nierozerwalnie z Łodzią związanym – Ziemi Obiecanej Andrzeja Wajdy. Również Wojciech Pszoniak, Daniel Olbrychski, oraz reżyser tego wybitnego dzieła opartego na motywach powieści Władysława Reymonta – Andrzej Wajda mają tutaj swoje gwiazdy. Aleja Gwiazd Łódzkiej Drogi Sławy – bo taka jest pełna nazwa – liczy ponad 65 gwiazd i stale ich przybywa. Po parzystej (wschodniej) stronie alei znajdują się gwiazdy reżyserów i operatorów, natomiast po stronie nieparzystej gwiazdy upamiętniające aktorów.
Drugi dzień wycieczki – to Łódzkie Orientarium.
Orientarium w Łodzi to najnowocześniejszy kompleks prezentujący faunę i florę Azji Południowo-Wschodniej. Największy słoń indyjski w Europie, rekordowych rozmiarów krokodyl gawialowy, krytycznie zagrożone w naturze orangutany sumatrzańskie oraz podwodny tunel, z którego podziwiać można przepływające nad głowami rekiny i płaszczki to tylko cześć atrakcji, które udało nam się zobaczyć. Część ekspozycyjna została podzielona na 4 części. W pierwszej z nich – słoniarnii – zobaczyliśmy największego słonia indyjskiego w Europie, Aleksandra oraz jego młodszego kolegę – Taru. O godzinie 11:00 te dwa sympatyczne słonie zaprezentowały się w kąpieli.
W kompleksie przy Orientarium był też czas wolny na wypicie kawy, zjedzenie słodkiego deseru i zakup pamiątek.
Po tych emocjach związanych ze światem fauny i flory naszym ostatnim punktem w palnie zwiedzania Łodzi był Pałac Herbsta – oryginalnie zachowana, XIX wieczna siedziba fabrykancka wraz z ogrodem. Jego historia nierozerwalnie związana jest nie tylko z losami rodziny Herbstów i Scheiblerów, lecz także
z dziejami Księżego Młyna, czyli dawnej osady przemysłowej. Położone nad rzeką Jasień tereny były obszarem, na którym powstało potężne przedsiębiorstwo włókiennicze Scheiblerów. Miało ono fundamentalne znaczenie dla rozwoju przemysłu włókienniczego w Łodzi.
Z innych ciekawostek warto też wspomnieć, że to właśnie w Łodzi mieści się „Stajnia Jednorożców” dla wtajemniczonych to po prostu dworzec tramwajowy, którego dach wykonany z tworzywa sztucznego – membrany EFTE – zależnie od oświetlenia i pory dnia mieni się tęczowymi barwami. Oddany do użytku
w 2015. Jest to, jak do tej pory, największy na świecie dach obiektu wykonany w tej technologii. Po drugiej stronie ulicy znajduje się kolejna współczesna atrakcja – stalowa rzeźba Jednorożca w połowie rozpływającego się w powietrzu. Jej autorem jest japoński artysta Tomohiro Inaba.
Atrakcją turystyczną miasta są również murale. Na jednej z łódzkich kamienic przy ul. Piotrkowskiej 152 można zobaczyć największe na świecie graffiti, które w 2011 r. trafiło de Księgi Rekordów Guinessa. Malowidło zostało wykonane na powierzchni ok. 900 m2 przez grupę Design Futura, a do jego wykonania zużyto 1000 puszek farby.
W Łodzi urodziło się sporo osobistości, które miały wielki wpływ na polską kulturę i politykę. To tutaj na świat przyszedł autor najpiękniejszych wierszy dla dzieci Julian Tuwim, a także Jan Karski, tajny emisariusz Polskiego Państwa Podziemnego, który jako pierwszy poinformował Zachód o sytuacji w okupowanej Polsce i Holokauście.
Były to dwa dni pełne niezapomnianych wrażeń, spora dawka historii i ciekawostek, które pozwolą nam szerzej rozumieć to niezwykłe, wielokulturowe, a będące przez wieki potęgą przemysłu włókienniczego miasto.
Piękna wycieczka, jesteśmy bardzo zadowoleni.
Zapraszamy do fotorelacji 🙂
