05.08. 2010r, gościło u Nas Stowarzyszenie „Otwórzcie Drzwi”, które przy współudziale Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Psychiatrii i Opieki Środowiskowej realizuje projekt finansowany przez Fundusz dla Organizacji Pozarządowych w ramach komponentu III
„Równe szansa i integracja społeczna” zatytułowany: „Trzeba dać świadectwo.
Zdrowienie i umacnianie osób chorujących psychicznie w Polsce południowo-wschodniej.”
Celem projektu jest wzmocnienie pozycji osób chorujących psychicznie poprzez promocję zdrowia psychicznego, a w szczególności idei „zdrowienia”i „umacniania”
prowadzące do wyrównania ich szans na normalne funkcjonowanie w społeczeństwie. Z racji tego, że projekt jest skierowany do osób chorujących psychicznie, ich rodzin, profesjonalistów z nimi pracujących,a także do pracowników socjalnych, przedstawicieli lokalnych władz, w spotkaniu wzięli udział nie tylko nasi uczestnicy ale także ich krewni,
pracownicy PCPR, PUP, lekarze psychiatrzy i psycholodzy z PZP.
Spotkanie składało się z dwóch części, pierwsza to prelekcja promująca zdrowie psychiczne. Miłym dla nas zaskoczeniem było to, że edukatorzy tak otwarcie mówili o swoich zmaganiach z chorobą i dzielili się doświadczeniami z okresu ponownej adaptacji w społeczeństwie. Uświadamiając zebranym, że osoby chorujące posiadają zasoby pozwalające na planowanie własnego rozwoju, aktywną współpracę w procesie leczenia i rehabilitacji oraz mogą podejmować decyzję, dali dowód na to, że można konstruktywnie budować swoją przyszłość.
Zainteresowanie omawianymi sprawami było bardzo duże, o czym świadczyły liczne pytania uczestników spotkania. Nawiązując do zagadnień związanych z wychodzeniem z choroby, pojawiały się wypowiedzi doceniające terapię prowadzoną w Ośrodku Wsparcia w Gorlicach i
w Filii w Bobowej.
Słuchając opowiadań osób po przebytych kryzysach psychicznych, uczestnicymieli możliwość przyjrzenia się jak wygląda mechanizm działania opieki środowiskowej w Krakowie.
Po przerwie kawowej miała miejsce część warsztatowa, gdzie poszczególne grupy zastanawiały się nad hierarchią własnego leczenia, czyli nad kwestią wpływu rożnych czynników na proces zdrowienia. Warsztaty kończyła dyskusja podsumowująca, podczas której wysunięto wniosek, że w procesie zdrowienia najważniejszy(a) jestem ja sam(a).
Dobrze przygotowani do tego typu wystąpień – edukatorzy, mieli wpływ na wytworzenie przyjaznej atmosfery, dzięki której uczestnicy mogli swobodnie pracować, odczuwając jednocześnie powagę omawianych kwestii. Na zakończenie „ośrodkowi artyści” zaprezentowali próbkę sowich talentów m.in.w piosence „Wakacyjna miłość”, krótkiej scenie
kabaretowej, był również występ zespołu rockowego Schemat.
Konferencja była dla nas ważnym doświadczeniem. Uświadomiliśmy sobie, że warto zaangażować się w proces leczenia wykorzystując swoje mocne strony. Słuchając
edukatorów mieliśmy okazję przekonać się, że taka droga pozwala osiągnąć sukces, mały lub duży.
