Chciałbym napisać parę słów o krótkiej ale jakże miłej wyprawie do Grodu Kraka czyli do Krakowa w czwartek 10 października 2019r.
Termin naszego wyjazdu nie był przypadkowy, bowiem 10 października jest obchodzony Światowy Dzień Zdrowia Psychicznego. Z tej też okazji odbywał się tam „HUMAN WEEK”- I Krakowski Tydzień Zdrowia Psychicznego, organizowany przez Szpital Uniwersytecki w Krakowie we współpracy z Uniwersytetem Jagiellońskim w Krakowie oraz z Urzędem Miasta.
Poprzez różne wydarzenia literackie, filmowe, teatralne oraz spotkania próbowano zwiększyć świadomość w kwestii zagrożeń jakie mogą wywołać problemy psychiczne, zainteresować mieszkańców tematyką zdrowia psychicznego, zwrócić uwagę na realną pomoc a nie stygmatyzację osób borykających się z problemami psychicznymi.
Plan wydarzeń pomiędzy 7 a 11 października był dość bogaty, my skorzystaliśmy z Dnia Otwartego w Pensjonacie U Pana Cogito – „Aktywizacja zawodowa osób chorujących psychicznie”, spotkania z doradcami zawodowymi, trenerami pracy, zwiedzanie pensjonatu.
Zacznijmy jednak od początku…
Rano o 7.30 zebraliśmy się wszyscy (chętni) i razem z uczestnikami z Filii w Bobowej oraz terapeutami wyjechaliśmy do stolicy Małopolski.
Pobyt w Krakowie rozpoczęliśmy od warsztatów w Manufakturze Czekolady, które polegały na ,,zabawie” z czekoladą (wycinanie z foremek, formowanie i kształtowanie oraz obtaczanie w cukrze i wiórkach kokosowych.) Było to interesujące i edukacyjne zajęcie. Każdy mógł zabrać własną pracę ze sobą i także kupić oryginalną czekoladę oraz pralinki. Nadmienię tylko że odbyło się to w dwóch 20 – sto osobowych grupach.
Spacerując w stronę Pensjonatu „U Pana Cogito” wstąpiliśmy do synagogi żydowskiej gdzie zwiedziliśmy muzeum żydowskie.
I na koniec zawitaliśmy do ,, Pana Cogito” na smaczny obiad i nie tylko . Mianowicie po posiłku dyrektor Zakładu Aktywności Zawodowej U Pana Cogito – pani Agnieszka Lewonowska-Banach wraz z pracownikami przedstawiła nam zasady funkcjonowania tego pięknego obiektu. To pierwszy tego typu hotel w Polsce, którego większość pracowników stanowią osoby z niepełnosprawnością. Osoby chorujące są w hotelu kelnerami, pokojówkami, recepcjonistami, ogrodnikami. Wszyscy oni byli bardzo zadowoleni z pracy , chwalili sobie wzajemną współpracę i miłą atmosferę. Dowiedzieliśmy się że pracownicy mają normalne zmiany po osiem godzin – czasami krócej. To zależy od ich stanu i samopoczucia. W przerwie mogą zrelaksować się w specjalnym pokoju. Jeżdżą na obozy, codziennie są rehabilitowani. Cały czas pod okiem specjalistów, którzy jednocześnie pracują w hotelu. Jesteśmy pozytywnie zaskoczeni, zdziwieni, jesteśmy pod dużym wrażeniem jakości oferowanych tam usług.
Jest to dla nas ważny temat, gdyż niektórzy z nas zastanawiają się nad podjęciem pracy w powstającym ZAZie w naszej okolicy.
